Πόσα ξέρει αυτό, ε;
Κι εκεί που προσπερνάω το δέντρο, πέφτει από το κλαδί ένα ροδάκινο!
"- Δάγκωσέ με! Θα μάθεις πολλά!" είπε μια φωνή, που κοιτώντας τριγύρω καταλαβαίνω, πως την ακούω μόνο εγώ!
Παράνοια; Όχι, είναι εδώ το φρούτο, στο χέρι μου πια και μιλάει! Τρίβω λιγάκι κι αφού δεν έχει χώματα, το μισοτρώω.
Κοντεύει με μιας να φανεί το μέσα του κι αυτό αρχίζει να μου εξηγεί, πως η #ζωή είναι σαν ένα μισοφαγωμένο ροδάκινο: ζουμερή με τις εκπλήξεις της, με χρώμα στις εικόνες της που δε συγκρίνεται με καμία μίξη σε ζωγραφική παλέτα.
Αλλού κίτρινη με λόγια περιττά κι αλλού κόκκινη γεμάτη πάθος. Με σάρκα σφιχτή και μαλακή, ποιοτική, ακόμα και σάπια για τα σκουπίδια, όπως κι οι χαρακτήρες ορισμένων ανθρώπων.
Με γεύση άλλοτε γλυκιά σαν τον έρωτα, αγκαλιά με την #αγάπη και τη #φιλία ή κάπως ξινή- μη πω κι άνοστη- σαν την κακή #συνείδηση.
Κι εκεί, μωρέ, που πάω να σκεφτώ πως δεν είναι λογικά πράγματα αυτά, το να κάνω διάλογο με έναν καρπό, να σου το καμαρωτό αγορεύει και το κουκούτσι, να μου λέει με σοφία ότι κάποιος μπορεί να βρει συμβουλές από κει που δε το περιμένει.
Να νιώθει δέος ή φόβο για το τι θα συναντήσει και για το αντίκτυπο αυτών σε όλα του.
Μια τρύπα του, ίσως έχει μέσα το σκουλήκι που θα το σαπίσει όλο ή θα αφήσει τον αέρα όμορφα να αναδείξει το μέσα του καρπού αυτού, σε τρυφερό κομμάτι με τη φλούδα φρέσκια, που κι αν ακόμα πεταχτεί κάπου και "πιάσει" στο έδαφος, θα δώσει ένα νέο δέντρο.
Έτσι κάνει κι ο #άνθρωπος: εφαρμόζοντας όσα πιστεύει σωστά, ρισκάρει αλλά μαζεύει ευκαιρίες κι #εμπειρίες. Με το να τρέφει το σκουλήκι της γκρίνιας και τη φυγή του από όλα, μάλλον αρχίζει να βρομίζει την καρδιά του.
Κι εσύ κι εγώ, όμως, λιμπιζόμαστε τους αρωματικούς χυμούς, έτσι δεν είναι; Έλα, δάγκωσε, φίλε μου, χαλάρωσε αυτή την ΟΜΟΡΦΗ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΗ ΤΈΤΑΡΤΗ σου! ...
Απόσπασμα από προσωπικές σημειώσεις για βιβλίο/ νουβέλα.
Μαρία Ίσκου/ 2021
Eρώτηση:
Από ποιον ακούς συμβουλές συνήθως;
Σε βοηθά αυτό;
Θες βοήθεια και σε πιο πρακτικά αλλά όμορφα θέματα;
Σχετικά με την καθημερινή μας επαφή με μόδα και διακόσμηση
αλλά
και την οικονομία που όλοι μπορούμε να διαχειριστούμε μόνοι μας,
Δημιουργικά πάντα,
Μαρία